Wigiliusz (papież)
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
29 marca 537–7 czerwca 555 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
29 marca 537 |
Wigiliusz (ur. w Rzymie, zm. 7 czerwca 555 w Syrakuzach[1]) – 59. papież w okresie od 29 marca 537 do 7 czerwca 555[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z arystokratycznej rodziny – jego ojciec i brat byli konsulami[2]. Papież Bonifacy II wyznaczył go początkowo na swojego następcę, ale zmienił decyzję; po śmierci Bonifacego kler rzymski wybrał innego kandydata, kapłana Merkuriusza (Jana II)[2]. Wpływowy Wigiliusz został wysłany na dwór cesarza Justyniana I do Konstantynopola jako przedstawiciel papieski; w Konstantynopolu zyskał przychylność cesarza i jego żony Teodory[1]. Dwór bizantyjski wyznaczył Wigiliusza na papieża i wysłał go do Rzymu razem z wyprawą wojskową Belizariusza. W grudniu 536 został usunięty dotychczasowy papież Sylweriusz (przy bezpośrednim udziale Wigiliusza) i ten ostatni zajął jego miejsce[2]. Formalną akceptację duchowieństwa Rzymu nowy biskup zyskał dopiero po śmierci Sylweriusza na wygnaniu w 537[2].
Pierwsze lata pontyfikatu Wigiliusz spędził w Rzymie, który znajdował się pod ciągłym zagrożeniem najazdu Gotów. Papież nie cieszył się popularnością; kiedy w 545 na rozkaz cesarza Justyniana udał się ponownie do Konstantynopola, żegnany był przez mieszkańców Rzymu wyzwiskami i kamieniami[2]. Wigiliusz miał dodać powagi polityce religijnej cesarza, który szukał kompromisu i zjednoczenia wszystkich odłamów chrześcijaństwa. Papieżowi brakowało do tego przygotowania teologicznego, a także charakteru – chwiejny, często zmieniał decyzje, ulegał łatwo intrygom dworu bizantyjskiego[1]. Nie stawił się na V sobór ekumeniczny, który Justynian zwołał 5 maja 553 w Konstantynopolu[2]. Uchwała soborowa potępiła papieża i zdjęła go z urzędu, jednak gdy papież ugiął się i uznał sobór jako V sobór powszechny, ekskomunika została zdjęta[1]. Wkrótce potem Wigiliusz zmarł w drodze powrotnej do Rzymu (w Syrakuzach) na kamicę żółciową[2]. Został pochowany w kościele San Marcello nad katakumbami Pryscylli przy Via Salaria[2][3].
W okresie pontyfikatu Wigiliusza wszedł w życie na terenie całego cesarstwa Kodeks Justyniana.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 35-36. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 89-91. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Catacombe di Roma aperte al pubblico. vatican.va. [dostęp 2021-04-03]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Wierusz Kowalski, Poczet papieży, Warszawa 1986
- Pope Vigilius. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
